๏ อวลอุ่นแสงอ่อนตอนตรู่สาง
ใยแมงมุมซับน้ำค้างกลางเหินหาว
ฉ่ำรวงรังพรั่งเม็ดเป็นเกล็ดพราว
งามวิบวาววับใสกับใยยวง

เย็นลมเย็นแผ่วพลิ้วมาริ้วรื่น
แมกไม้ดื่นส่ายไหวใบหล่นร่วง
กลิ่นผกาชายกรุ่นชวนอุ่นทรวง
ฤดีดวงไหวหวามทรามอนงค์

กระอายหมอกดอกดื่นชื่นน้ำค้าง
ไม่แรมร้างกิ่งก้านบานระหง
คลุมยอดไม้ไหวเอนเบนลู่ลง
ลุ่มพะวงโลมลูบจูบพะยอม

รื่นทิวามารตีศรีสว่าง
เจิดกระจ่างอวลละมุนอุ่นถนอม
เรืองอร่ามถิ่นคามดูงามพร้อม
ดั่งจะย้อมด้วยมณีรุจีรัตน์

เจ้าบินหลาหาคู่ได้อยู่เคียง
ร่ำจำเรียงเสียงใสใจประหวัด
เคียงคู่ครองปองอยู่ไม่รู้พลัด
ชีพสวัสดิ์ปลงปลิดไม่บิดเบือน

แว่วสกุณาป่าพงรับส่งทอด
จวบตลอดชลสินธุ์ทุกถิ่นเถื่อน
ครวญกังวานขานกล่อมล้อมเหย้าเรือน
มิรางเลือนลาลับกับสายลม

ภู่ภมรร่อนร่ายส่ายปีกทั่ว
คล้ายจะยั่วหยอกเย้าเฝ้าสู่สม
เกสรรักหวานหอมได้ดอมดม
ชวนภิรมย์ชมชิดสนิทนวล

อวลกลิ่นหอมพะยอมพันธุ์ของขวัญพี่
ช่อมาลีชูสล้างช่างหอมหวน
ดารดาษวาดแซมแต้มแต่งถ้วน
กรุ่นกลิ่นอวลอุ่นอยู่ไม่รู้วาย

ก้มจูบซับดอกอิ่มเจ้านิ่มเนื้อ
งามอะเคื้อวับแวมแย้มนวลฉาย
บ้างกลีบหล่นร่วงโรยลงโปรยปราย
ละไมม้ายเมืองแมนแดนโสภา

เพียงภิรมย์ชมชื่นจากตื่นฝัน
วิไลวรรณทุกสิ่งมิ่งเสน่หา
แจ่มกระจ่างพร่างพรายนัยนา
ดั่งมนตราห้วงยามงามตระการ

สร้อยบุปผามาลัยตั้งใจร้อย
อุบะห้อยกุหลาบคู่ชมพูหวาน
ร้อยด้วยรักจริงใจในดวงมาลย์
เพียงส่งผ่านรักแท้แด่พี่ยา

ให้ปลอบปลุกทุกขวัญกำนัลรัก
ชูใจภักดิ์สมมาดวาสนา
ให้รักอยู่ยืนยงคงคู่ฟ้า
ทุกรัตติทิวาอย่าร้างเลือนฯ