๏ เจ้าค้นหาสิ่งใดเล่าในชีวิต
ท่ามถูกผิดก้าวย่างทางแสวง
ท่ามคืนวันฟันฝ่าอ่อนล้าแรง
เจ้าเผยแจ้งสิ่งใดแก่ใจตน

ถามใจเจ้าแล้วหรือไม่ ให้รับรู้
ท่ามเป็นอยู่เลือนรางกับบางหน
บางสิ่งเร้นลึกล้ำอำพรางตน
คอยเจ้าค้นห้วงใจ ได้พบเจอ

กับบางสิ่งค้นถามนิยามความหมาย
เหมือนคลับคล้ายย้อนนิยามความพลั้งเผลอ
บางสิ่งหวังงดงามความเลิศเลอ
ท้ายที่สุดเพียงเพ้อละเมอครวญ

ค้นไปเถิดค้นหาทุกหนแห่ง
ทั่วถ้วนแหล่งหฤหรรษ์ผ่านเสียงสรวล
ทั่วทุกหย่อมรอนรานในร้าวรวน
ทั่วทุกเสียงโหยหวนครวญระงม

ค้นในความสุขสันต์เจ้าปั้นแต่ง
ค้นในรอยขัดแย้งความขื่นขม
ค้นเถิดใจค้นหาตามอารมณ์
เจ้าคงเจอตรอมตรมสักซอกใจ

เจ้าปรารถนาสิ่งใดเล่าในชีวิต
กับห้วงยามความคิดอันฝันใฝ่
บางสิ่งหวังยังย้อนซ่อนความนัย
ตามรายทางดวงใจในอาดูร

ปรารถนาเจ้าแรงกล้าไม่ล้าอ่อน
ไม่แผ่วผ่อนตราบชีวิตไม่สิ้นสูญ
ความอยากเจ้ามีแต่เติมมาเพิ่มพูน
ยังแต่ซากปฏิกูลท่วมท้นใจ

ปรารถนาไปเถิดอย่าได้หยุด
ให้ที่สุดกำซาบซึ้งถึงโหยไห้
ปรารถนาให้สุดห้วงของดวงใจ
เริงระบำฟอนไฟไปตามกาล

ท่ามคืนวันหรรษาในหล้าโลก
อาจเสียงโศกเตรียมสดับกล่อมขับขาน
ในเสียงก้องสรวลสันต์อันกังวาน
อาจยาวนานเสียงเศร้าเคล้าทำนอง

เจ้าได้รับสิ่งใดในที่สุด
เมื่อดวงใจพิศุทธิ์เจ้ามัวหมอง
หลงโง่งมมัวเมาเร้าคะนอง
ใจจำจองในบ่วงกามทรามโลกีย์ฯ