โจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล
ริชาร์ด บาก เขียน นิรุบล สิริมงคล แปล
เปิดศักราชใหม่ด้วยหนังสือขนาดสั้นเล่มเล็ก ใช้เวลาอ่านประมาณ 2-3 ชั่วโมง...เรื่องราวของโจนาทานนางนวลหนุ่ม ผู้กบฏต่อวิถีปฏิบัติของฝูงนางนวล ทุ่มเทเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปกับการฝึกบิน จนค้นพบอิสรภาพอันยิ่งใหญ่
หนังสือเล่มน้อย แต่แซมแทรกด้วยปรัชญาที่ต้อง ‘ย่อย’ และ ‘ขบคิด’ ไว้มากมาย ระหว่างแอบดูโจนาทานฝึกบิน ละม้ายได้ติดไปกับปลายปีกขน เริงร่อน ถลา ท้าลม อิสระอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก ครั้นจะไขว่คว้า ยากยิ่ง
นั่นคงเพราะ เรายังฝึกฝน ทุ่มเท และเรียนรู้ได้ไม่ถึงเสี้ยวของโจนาทาน...
*เช้าวันนั้น ตะวันแห่งวันใหม่เปล่งประกายสีทองระยิบทอดข้ามริ้วคลื่นของทะเลยามสงบ
เรือหาปลาลำหนึ่งลอยลำอยู่ห่างจากฝั่งไปหนึ่งไมล์ ส่งสัญญาณให้อาหารผ่านอากาศไปยังฝูงนกที่ออกหากินในตอนเช้า จนกระทั่งนางนวลนับพันบินโฉบเข้าไปต่อสู้แย่งชิงเศษอาหารกัน อีกวันอันวุ่นวายก็เริ่มขึ้น
แต่ไกลออกจากตัวเรือและฝั่งทะเล นางนวลโจนาทาน ลิฟวิงสตัน ฝึกบินอยู่เดียวดาย ในระดับความสูงที่หนึ่งร้อยฟุตบนท้องฟ้า เขาลดเท้าที่มีแผ่นพังผืดเชื่อมระหว่างนิ้ว เชิดจะงอยปากขึ้น และฝืนรั้งวงโค้งตลอดแนวปีกเอาไว้ด้วยความยากเย็นและเจ็บปวด วงโค้งนี้หมายถึงโจนาทานจะบินได้ช้าลง และตอนนี้เขาก็บินช้าลง สายลมที่พัดผ่านหน้าเป็นเสียงกระซิบ กระทั่งมหาสมุทรเบื้องล่างหยุดนิ่งอยู่กับที่ เขาหรี่ตารวบรวมสมาธิ กลั้นหายใจ แล้วบิดปีกให้...โค้งขึ้น...อีก...หนึ่ง...นิ้ว แล้วขนก็สั่นกระเพื่อมไปทั้งร่าง เขาหยุดกึก แล้วก็ร่วง...
ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกการฝึกบินของโจนาทาน ลิฟวิงสตัน นางนวล
แด่...นางนวลโจนาทานที่แท้จริง ซึ่งอยู่ในตัวเราทุกคน
(* คัดลอกจากบทเริ่มต้นของหนังสือ)
แสดงความคิดเห็น