๏ เปิดหนังสือบางหน้าขึ้นมาอ่าน
ถึงตำนานกุหลาบแดงใจแหว่งวิ่น
ก่อนหน้านั้นเจ้าสวยแสนทั่วแดนดิน
มาแดดิ้นวิ่นแหว่งสิ้นแรงโรย
อะไรหนอทำดวงใจเจ้าล้าอ่อน
จนทอดถอนดวงใจให้แห้งโหย
หรือสายลมกรูสะพัดระบัดโบย
จนกลีบโรยร่วงรานเกลื่อนลานภู
หรืเจ้าล้าเพราะเชิงผาตระหง่านง้ำ
ทิ้งรอยช้ำบนกลีบบางช่างอดสู
หรือน้ำค้างหนักหน่วงมาร่วงพรู
เจ้าจึงดูแหว่งวิ่นเจียนสิ้นใจ
อาจบางดาวไม่ยอแสงสิ้นแรงหวัง
อาจราวไพรเผลอพลั้งดั่งหยุดไหว
อาจสายลมหยุดพัดระบัดไพร
หรือธารห้วยหยุดไหลในบัดดล
อาจราวไพรเผลอพลั้งดั่งหยุดไหว
อาจสายลมหยุดพัดระบัดไพร
หรือธารห้วยหยุดไหลในบัดดล
เถิดอะไรจะทำให้เจ้าร้าว
ตะวันพราวยังสาดแสงทุกแห่งหน
หากกลีบเจ้าโรยร่วงเกินหน่วงทน
โปรดยินยลคำรัก...จากตะวัน.
ตะวันพราวยังสาดแสงทุกแห่งหน
หากกลีบเจ้าโรยร่วงเกินหน่วงทน
โปรดยินยลคำรัก...จากตะวัน.
"...รัก
รัก
รัก
...ใครไม่รัก ก็ยัง...
รัก
รัก
รัก
...และ... รัก..."
วาระปะฝีกลอนท่านคั่นฯ ใน 'ให้รักเรา'
อรุณสวัสดิ์ขอรับท่านสาย
เกรงใจจังเปิดสมุดบันทึกขึ้นมานั่งคุยด้วยเนื้อความหาเกี่ยวกับตัวเรื่อง ถ้าจะมีสักหน้าไว้สำหรับทักทายสะระตะก็คงดีไม่หยอกนะขอรับ (หากเป็นการรบกวนเกินไป ก็ขออย่าได้ถือสาเลย 'อะไรกันนะ คนเดียวปากเดียวริจะขอโน่นขอนี่ เปิดสมุดให้อ่านก็บุญแล้ว' ท่านอาจรำพึงเช่นนี้)
นั่งคอยเวลาไปทำบุญเลี้ยงพระขอรับ สหายจะลาสิขาวันพรุ่ง (หรือมะรืน..ชักไม่แน่ใจ) เลยแวะมาคุยกะสมุดบันทึกเสียหน่อย
ข้าพเจ้าชอบใจธีมนี้เสียจริง เป็นรูปเล่มสมุดบันทึกสมจริงกว่าธีมไหน ๆ ที่เคยเห็นมา แบ่งสองหน้าเท่ากัน ทั้งขนาดยังพอดี ไม่แคบ ไม่กว้างเกินไป (บางธีมกว้างมาก กวาดตาตามแล้วเหนื่อย บางครั้งวกกลับหาบรรทัดต่อไปไม่เจอ อ่านบรรทัดเดิมเสียนี่!) สีสันเข้มขรึม จริงจัง แต่ไม่จริงจนเคร่งเครียด ตัดความขรึมของสมุดบันทึกให้นุ่มลงด้วยใบไม้เขียวและเจ้าตัวฟีดตาโบ๋ข้างล่างนั่น
กาแฟกรุ่นสักแก้ว กับสมุดบันทึก เป็นเครื่องเคียงเหมาะคู่กันดีนะขอรับ
คิดถึงครั้งอยู่ในเมือง เสร็จจากร้านหนังสือทีไร ข้าพเจ้าอดใจไม่ไหว เป็นต้องเลี้ยวเข้าร้านกาแฟ ได้สักแก้วแล้วเร่งดึงหนังสือออกมาพลิกหน้าโน้นหน้านี้ นั่งอ่านแกล้มกลิ่นกาแฟไป จนกว่าได้เวลากลับ
บางครั้ง..บางสิ่ง..ถึงรู้ว่าไม่ใช่จริง แต่ขอเพียงชักให้สายลมแห่งความทรงจำพัดหวนก็ชวนชื่นใจแล้ว..จริงไหมขอรับ?
ชอบใจท่านเลือกธีมนี้มา ข้าพเจ้านั่งมองหาใน btemplates ที่ท่านนำฝาก ยังหาไม่เห็นธีมใดเตะตาเท่าธีมนี้ หากจะมีเป็นรองอยู่บ้างก็ธีมที่ข้าพเจ้าใช้อยู่ไง (แฮะ..ย้อเย่น)
เจ้าธีมที่ข้าพเจ้าใช้ ไม่ใช่ธีมต้นแบบขอรับ ปะครั้งแรกก็ตรงใจใสปิ๊ง 'นี่แหละธีมที่ต้องการ' ฟังก์ชั่นเหลือรับทานขอรับ มี wedget ตรงส่วนหัว สามารถใส่และเปลี่ยนข้อความ มีแถบวันที่โพสท์แหมะไว้ด้านข้าง (ข้าพเจ้าพยายามส่ายตามองหาธีมแบบนี้ เชื่อว่าทำให้ธีมไม่แข็งทื่อตรงลงมาเรื่อย ๆ) ฟุตเตอร์(ส่วนล่าง)ยังมีอีก 3 wedget ให้ใช้
เจ็บใจ ใช้ไม่ได้บน IE6 ต้องเป็น Firfog ไม่ก็ IE7
ด้วยความที่ชอบใจรูปแบบสีสัน ข้าพเจ้ายอมเสียเวลา จิ๊กทีละส่วน เอามาประกอบเข้าใหม่บนธีมเดิม ยังอยากจิ๊กฟังก์ชั่นของธีม แต่ต้องนั่งดัดแปลงโค้ดมากมาย จำตัดใจ ทุกวันนี้ยังแอบมองค้อน 'หนอยทำมาทั้งที ทำให้ใช้ทั่วไปก็ไม่ได้'
วันอาทิตย์คิดให้เป็นวันจัดขนำ วันนี้กลับมาจากงานบุญจะลองดูว่าทำอะไรเพิ่มเติมได้บ้าง (เห็นสมุดบันทึกท่านแล้วคันไม้คันมืออยากเปลี่ยนหน้าตาขนำเสียจริง)
เช้าวันนี้นับว่าสมความตั้งใจ ตื่นเช้าไม่มีอาการไข้ ร่างกายตอบรับสายลมอรุณอ่อนเอื่อยอย่างคุ้นเคย (ไม่คล้ายคนแปลกหน้าอย่างหลายวันก่อน) ขยับลุกตั้งแต่ยินเสียงนกตัวแรกร้อง เปิดเจ้าไมเคิลขึ้นเขียนหนังสือ เช้านี้ 'ไชยา' ขยับอีกนิดหน่อยก่อนเริ่มกิจประจำวัน แม้เพียงไม่กี่บรรทัด แต่หากทำได้อย่างนี้ทุกวัน เรื่องก็นับว่าเดินไปข้างหน้า ทั้งยังรู้สึกว่าได้ใช้เวลาสมใจ
เป็นครั้งแรกขอรับ และจะพยายามรักษาให้เป็นวัตรปฏิบัติ (คงต้องดูกันต่อไป)
เก้าโมงกว่าแล้ว ได้เวลาไปวัด ขอท่านมีความสำเริงสำราญกับงานวันนี้ ทำงานได้เต็มกำลังกายใจ สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีขอรับ
คารวะ