ฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนผันไป
ฤดูใจไยไม่เปลี่ยนหมุนเวียนผัน
ยังสลักปักรักทุกคืนวัน
นิจนิรันดร์คงมั่นไม่ครั่นครือ
เธออยู่ไหน โอ้...ดวงใจ อยู่ไหนเล่า
เธอแนบเนาฝากใจกับใครหรือ
หรือหลงหลุมดอกรักอันลั่นลือ
จึงยึดยื้อเป็นที่พักพำนักใจ
ในเงาหม่นคนเศร้ายังเฝ้าเพ้อ
หวังมีเธอแนบชิดสนิทใกล้
สนิทแนบแอบซบซับอุ่นไอ
ก็ห่างไกลห้วงฝันอันเลือนราง
เข้าคิมหันต์หวั่นอกสะทกร้าว
ดั่งสายว่าวมาสะบั้นเกินกั้นขวาง
ว่าวลอยลมเหินหาวพราวเพริศพราง
สุดจะรั้งรักจางวางคืนเคียง
วัสสานะหนาวเหน็บใจเจ็บปวด
พิรุณหวดแส้สายพร่างพรายเสียง
กระหน่ำฟาดสาดซ่าลงมาเพียง
ส่งสำเนียงราวมีดกรายคม
ลมเหมันต์ผันผ่านวารวันเก่า
รักสองเราเคยชื่นกลับขื่นขม
ดวงใจหนึ่งลอยไปในสายลม
อีกดวงใจตรอมตรมระทมครวญ
หลากฤดู ใจเรรวนผวนผันไป
แต่หนึ่งคนหนึ่งใจไม่ผันผวน
ผ่านสายฝนลมหนาวในร้าวรวน
ใจรัญจวนจองจำอยู่รำพัน
จากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีเปลี่ยน
ยังขีดเขียนคำรักปักใจมั่น
แม้ใจเจ้าหมุนเวียนเปลี่ยนตามวัน
ยังยืนยันรักเจ้าไม่เปลี่ยนแปลง ฯ
ภาพประกอบ : อินเตอร์เน็ต
