๒.
คิดถึงเธอรู้บ้างไหม
คิดถึงจากใจ
คิดถึงเธอทุกคืนเลย
ไร้เธอเคียงข้างอย่างเคย
รู้บ้างไหมเอ่ย
หัวใจชอกช้ำเกินทน
ทุกค่ำคืนที่ผ่านพ้น
ฉันนั่งหมองหม่น
บนความอ้างว้างเดียวดาย
คิดถึงเธอยามชิดใกล้
แนบซบอุ่นไอ
ให้อุ่นหัวใจไม่ห่าง
๑.
หมอนใบนั้นที่เธอเคยหนุน
กลิ่นหอมกรุ่นยังไม่จืดจาง
เยื่อใยเรามั่นคงไม่สร่าง
แต่เธอมาร้างห่างไกลลับตา
เธอบอกกับฉันไม่นานจะกลับ
หาใช่ไปลับไม่นานจะกลับคืนมา
เธอทิ้งฉันไว้กับความเหว่ว้า
ฉันเหงาเกินกว่าจะเอ่ยรำพัน
ฉันนอนขดตัวภายใต้ผ้าห่ม
มันขื่นมันขมเกินใจอดกลั้น
คิดถึงไออุ่นที่เรามีกัน
พลันน้ำตากลั่นไหลรินเป็นสาย
นานแล้วนะ..นานแล้ว..เธอยังไม่กลับ
คืนวันฉันนับด้วยใจสลาย
หรือใจของเธอนั้นมอดมลาย
สิ้นความทรงจำทั้งหลาย...ระหว่างเรา
๐.
หากเธอยังมีเยื่อใยอยู่บ้าง
มาลบอ้างว้างและความเปลี่ยวเหงา
มานอนข้างเคียงบนเตียงของเรา
อย่าปล่อยฉันเหงาอยู่เพียงเดียวดาย
.
.
.
กลับมาซะทีสิไอ้คนใจร้าย..............ฉันกำลังจะตายเพราะกลัวผี...!!!
วาระโดนทิ้งให้นอนเฝ้าห้องคนเดียว
แสดงความคิดเห็น