๏ เมื่อดวงใจร่ำร้องคะนองรัก
จะหาญหักอย่างไรนะใจเอ๋ย
จะปล่อยปละผละใจกระไรเลย
โอ้อกเอ๋ยรรรงม*ไม่สมประดี
เมื่อดวงใจร่ำหาคราคิดถึง
ให้ดาวดึงส์หรือนรกทุกซอกลี้
ทั่วทิศหล้าพื้นพสุธาปฐพี
จะจรลีไปร่วมเรียงเคียงภิรมย์
แค่ให้ใจมาดมั่นว่าหมายคู่
จะร่วมอยู่เคียงขวัญกันเหมาะสม
จะร่วมเรือนเยื้อนยิ้มให้พริ้มพรม
ด้วยดวงใจชิดชมภิรมย์รัก
แค่ให้รู้ว่ารักจริงไม่ทิ้งขว้าง
จะถอดวางดวงมาลย์สมานสมัคร
ทุกห้วงใจยอมพร้อมถนอมรัก
จะร้อยปักถักสร้อยไว้ร้อยใจ
หากว่ารักก็โปรดเถิดอย่าเมินหนี
นะคนดีเห็นไหมนั่นพระจันทร์ใส
ส่งยิ้มงามวามวาวพราวละไม
ส่งหน้าบึ้งกลับไปได้ไงกัน
หากยังรักก็โปรดเถิดอย่าเชิดใส่
ถอดดวงใจวางให้แล้วนะแก้วขวัญ
อย่าได้เมินอย่าได้หมองไม่มองกัน
โธ่..ชีวัน อย่าตัดพ้อให้ง้อนาน.
...
*ขอบคุณคำ "รรรงม" ใน "บันทึกจากหุบเขาฝนโปรยไพร"
ของท่านกนกพงศ์ สงค์สมพันธุ์
แสดงความคิดเห็น