๏ หลายครั้งครู่ใจหวิวไหวสั่น
หลายเรื่องร้อยพันให้หวั่นไหว
รุมเร้าร้อยรัดกระหวัดใจ
งุนงงสงสัยในนิยาม

บางค่ำบางคืนในครู่คิด
ดวงใจดวงจิตเฝ้าคิดถาม
ร้อยพันผ่านพ้นกับโมงยาม
ความเหงา ความงาม ติดตามตน

บางคืนบางค่ำในคำนึง
ความเหงาลึกซึ้งไม่รู้หน
ผ่านมาหาใช่เลยผ่านพ้น
แวะวนทายทักดั่งรักกัน

บางครู่บางยามในวิเวก
ความงามนับอเนกดั่งเสกสรร
รายล้อมรอบกายได้เกี่ยวพัน
เกี่ยวก้อยจูงฝันจับมือไป

บางยามบางครู่ฤดูเปลี่ยว
ปล่อยใจท่องเที่ยวในหวั่นไหว
เลี้ยวลดคดเคี้ยวเปลี่ยวไป
พบพานอันใด ได้อุ่นอิง

จะกี่ครั้งครู่คิดสะกิดถาม
ร้อยพันติดตามในทุกสิ่ง
คำตอบซ่อนไว้ ความเป็นจริง
สงบนิ่งซึมซับรับถ้อยความ.



ขอบคุณแรงบันดาลใจจาก
กวีก้าวฯ : บางการผลิบาน โดยท่านกวิสรา ในก้าวรอก้าว ฉบับที่ ๒๗
และนายช่างประจำตัว


0 Responses

แสดงความคิดเห็น